Page 44 - To jest chemia 2 - podręcznik, zakres rozszerzony

Jednofunkcyjne pochodne węglowodorów

Polimeryzacja chloroetenu
Polimeryzacja fluorowcopochodnych węglowodorów jest to bardzo waż-
ny proces. Największe znaczenie w przemyśle mają produkty polimeryza-
cji chloro etenu i tetrafluoroetenu.
grupa winylowa Chloroeten CH 2 CH Cl, nazywany chlorkiem winylu ze względu
CH 2 CH na obecność w cząsteczce grupy winylowej CH 2 CH , jest produk-
tem reakcji addycji chloru do cząsteczek etynu:
Oznaczenie poli(chlorku
winylu): CH CH + HCl CH 2 CHCl
etyn chlorowodór chloroeten (chlorek winylu)
3
Chlorek winylu jest surowcem do otrzymywania poli(chlorku winylu),

PVC nazywanego także poli(chlorkiem etenylu) (rys. 32.):
n CH 2 CHCl CH 2 CH
Cl n
chloroeten poli(chlorek winylu)

mer
poli(chlorku
winylu)
Modele atomów:
węgla wodoru
chloru
Rys. 32. Model fragmentu łańcucha poli(chlorku winylu).
!
Podczas spalania Poli(chlorek winylu) to tworzywo syntetyczne oznaczane skrótem
odpadów z PVC PVC. W Polsce dopuszcza się stosowanie skrótu PCW pochodzącego od
wydziela się toksyczny polskiej nazwy polimeru. PVC jest odporny na działanie kwasów i tłusz-
chlorowodór oraz czów, a nieodporny na działanie zasad i rozpuszczalników organicznych.
bardzo toksyczne Ze względu na właściwości PVC stosuje się go do produkcji rur, materia-
fluorowcopochodne łów izolacyjnych i budowlanych oraz opakowań.
nazywane dioksynami.
Polimeryzacja tetrafluoroetenu
Innym substratem do produkcji tworzyw sztucznych jest tetrafluo roeten
CF 2 CF . W wyniku jego polimeryzacji otrzymuje się politetrafluoro-
2
Skrót politetrafluoroetenu eten, nazywany także teflonem:
(teflonu): PTFE n CF CF CF CF
2
2
2
2
n
tetrafluoroeten politetrafluoroeten
Politetrafluoroeten oznacza się skrótem PTFE. Jest to polimer od-
porny chemicznie i termicznie, niepalny oraz nierozpuszczalny w żad-
nym z rozpuszczalników.
! Podczas spalania odpadów z PTFE wydziela się niebezpieczny
Fot. 53. Powierzchnia i toksyczny fluorowodór HF.
teflonowa zapobiega
®
przywieraniu potraw Teflon stosuje się do produkcji m.in. elementów konstrukcyjnych, ma-
do naczyń np. podczas teriałów uszczelniających oraz powłok ochronnych, np. naczyń kuchennych
pieczenia.
(fot. 53.).
160